Όταν οι γονείς μου χώρισαν, ήμουν μόλις 2 ετών. Έμεινα με τη μητέρα μου. Ο πατέρας μου είναι πολιτικός μηχανικός και πήγε να εργαστεί στο εξωτερικό λιγότερο από 1 μήνα μετά το διαζύγιό τους. Ο Ογκούν εργάζεται συνεχώς στο εξωτερικό από σήμερα. Σπάνια είδαμε ο ένας τον άλλον για σύντομες περιόδους όταν ήρθε στην Τουρκία. Ήταν τόσο λίγο εμπλεκόμενος στη ζωή μου που δεν τον ήξερα αρκετά για να τον χάσω. Παρ ‘ όλα αυτά, ποτέ δεν παραμελήθηκε να στείλει 3-4 φορές περισσότερα χρήματα από ό, τι οι φίλοι μου έλαβαν τακτικά κάθε μήνα και να στείλουν επιπλέον χρήματα για δώρα σε ειδικές περιπτώσεις. Νομίζω ότι αυτός ήταν ο τρόπος που έδειξε την αγάπη του.

Η μαμά μου και εγώ ήμασταν πάντα πολύ καλοί Δεκ. Χάρη στην αγάπη και την προσέγγιση της μητέρας μου σε μένα, δεν έχω βιώσει ποτέ τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά διαζευγμένων οικογενειών. Η μητέρα μου είναι ένας πολύ επιτυχημένος και περιζήτητος πλαστικός χειρουργός. Θαύμαζα τόσο πολύ τη μητέρα μου που μόλις ξεκίνησε η σχολική μου ζωή, κυριολεκτικά έθαψα τον εαυτό μου σε μαθήματα για να γίνω γιατρός σαν αυτήν. Ποτέ δεν ήμουν ένα πολύ όμορφο παιδί ούτως ή άλλως. Όταν ήμουν μόλις 8 ετών, είχα αυτά τα αηδιαστικά καλώδια συνδεδεμένα στα δόντια μου. Τα μαλλιά μου, από την άλλη πλευρά, δεν είναι ίσια ή ελαφρώς κυματιστά όπως τα των φίλων μου, αλλά κυριολεκτικά κατσαρά. Αν και το χρώμα των μαλλιών μου ήταν κοντά στο μαύρο, το δέρμα μου ήταν σαν τυρί και κοκκίνισα τόσο πολύ στο παραμικρό πράγμα που δεν υπήρχε τρόπος να κρύψω τίποτα από κανέναν. Το μόνο πράγμα που θα μπορούσε να ονομαστεί όμορφο ήταν τα σκούρα μπλε μάτια μου, τα οποία πήρα από τον πατέρα μου. Δυστυχώς, χάρη στην υπερβολική αγάπη μου για τα βιβλία, είχα ήδη αρχίσει να φοράω γυαλιά σαν μπουκάλια σε ηλικία 13 ετών. Ακόμη και σε αυτήν την ηλικία, με αυτήν την αξιοθρήνητη κατάσταση στην εμφάνισή μου και την επιθυμία μου να γίνω επιτυχημένος επιστήμονας όπως η μητέρα μου, άρχισαν να σχηματίζονται διαφορές μεταξύ μου και κοριτσιών της ηλικίας μου όσο και μια κλίση. Ενώ είχαν τους πρώτους εραστές τους και σιγά-σιγά άρχισαν να εξερευνούν τη σεξουαλικότητά τους, σπούδαζα για εξετάσεις εισόδου στο γυμνάσιο σαν τρελός. Ως αποτέλεσμα, κέρδισα την πρώτη θέση σε ένα πολύ καλό Γυμνάσιο Επιστημών.

Εν τω μεταξύ, η μητέρα μου είχε αρχίσει να αποσυνδέεται με τον νεοδιορισμένο επικεφαλής ιατρό στο Νοσοκομείο όπου εργάστηκε και είχαν αποφασίσει να παντρευτούν εκείνο το καλοκαίρι. Ο θείος Καρίμ είναι 45 ετών, οπότε ήταν 4 χρόνια μεγαλύτερος από τη μητέρα μου. Είχε επίσης παντρευτεί μια φορά πριν και είχε δίδυμους γιους που σπούδαζαν στο πανεπιστήμιο από το γάμο της. Με το γάμο της μητέρας μου και την έναρξη του νέου μου σχολείου, η πορεία της ζωής μου άρχισε σταδιακά να αλλάζει επίσης. Σύμφωνα με τους κανόνες του σχολείου που παρακολούθησα, έπρεπε να σπουδάσω επιβίβαση. Στην αρχή, πήγαινα σπίτι κάθε Σαββατοκύριακο για να δω την αναιμία μου, αλλά καθώς τα μαθήματα άρχισαν να γίνονται βαρύτερα, πήγαινα όλο και λιγότερο.

Κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών, η μητέρα μου και εγώ πήγαμε διακοπές στο σπίτι μας στο Κουσάντασι, όπως κάνουμε κάθε χρόνο. Ο θείος Κερίμ είχε επίσης κάνει διακοπές στο Μαρμαρίς με τους δικούς του γιους πρώτα, και στη συνέχεια μαζί μας για μια εβδομάδα. Ήταν ένα καταπληκτικό δώρο για μένα να ανακαλύψω ότι τελικά θα ξεφορτωθώ αυτά τα καλώδια στον έλεγχο του οδοντιάτρου μου κατά την επιστροφή μου από τις διακοπές. Έτσι ξεκίνησα το δεύτερο έτος μου στο γυμνάσιο χωρίς καλώδια. Παρεμπιπτόντως, αν και δεν το συνειδητοποίησα ποτέ εκείνη την εποχή, η εφηβεία λειτούργησε για μένα, άρχισα επίσημα να μετατρέπω από ένα άσχημο δόλωμα σε κύκνο. Είχα μαργαριταρένια λευκά δόντια όπου δεν υπήρχαν πια καλώδια. Σε αντίθεση με όλους τους φίλους μου, δεν είχα ούτε ένα σπυράκι εφηβείας. Το χλωμό δέρμα μου, το οποίο παρομοίασα με τυρί όταν ήμουν μικρός, σε συνδυασμό με τα στήθη μου, τα οποία τώρα αρχίζουν να γίνονται εμφανή, και το άκρο μου, το οποίο σταδιακά αναδύεται στην ομορφιά, αποκάλυψε μια εικόνα που θα κάνει τα μάτια γιορτή. Η σγουρή κατάσταση των μαλλιών μου, από την άλλη πλευρά, έλαμπε έντονα καθώς μεγάλωνε και έπεφτε στην πλάτη μου, και τα μάτια παντού είχαν γίνει μπάλες πάνω μου. Δεν φορούσα πλέον τα γυαλιά μου έξω από το σχολείο και όταν δεν μελετούσα, χρησιμοποιούσα τους φακούς μου. Σαν άποτέλεσμα, το καλοκαίρι γύρισα 16, δεν ήξερα ότι είχα μετατραπεί σε πολύ σέξι γκόμενα για να είμαι ασφαλής γύρω από άντρες που με κοίταξαν.

Το επόμενο καλοκαίρι, πήγαμε ξανά στο καλοκαιρινό σπίτι με τη μητέρα μου. Οι διακοπές μας πήγαιναν πολύ καλά, η μαμά και η κόρη διασκέδαζαν πολύ μαζί. Μια μέρα το απόγευμα, η μητέρα μου πέρασε από τη γειτόνισσά μας, τη θεία Σελίμ, και κοιμόμουν στην αυλή μας, δίπλα στην πισίνα, κάτω από μια ομπρέλα. Δεδομένου ότι ο ιστότοπος είναι πολύ καλά προστατευμένος και ήξερα ότι κανείς που δεν γνώριζε τον κωδικό ασφαλείας δεν μπορούσε να εισέλθει στο σπίτι, έβγαλα το μπικίνι μου. Ήμουν απλά ξαπλωμένος στο κρεβάτι με τα μικροσκοπικά τυρκουάζ μπικίνι μου, ακούγοντας μουσική στο Mp3 Player μου. Για μια στιγμή, έπρεπε να ανοίξω τα μάτια μου με ένα παράξενο συναίσθημα και να πηδήξω από το κάθισμά μου. Υπήρχαν δύο άντρες μπροστά μου, με κοίταζαν σαν να έτρωγαν. Η επίδραση του σοκ κράτησε για λίγα δευτερόλεπτα, απλώς κοίταξα αυτούς τους δύο τεράστιους άντρες που στέκονταν μπροστά μου. Γιατί, λοιπόν, θυμάμαι ότι ήμουν μισόγυμνος, πήρα το παρεό μου δίπλα μου και το φόρεσα. Το παρεό είχε τη μορφή γιλέκου που τεντώθηκε στο πάτωμα και, δυστυχώς, το λευκό διαφανές ύφασμα το έκανε να φαίνεται πολύ πιο σέξι, αντί να κρύβει το σώμα μου. Ωστόσο, δεν ήμουν ακόμη αρκετά διαφωτισμένος σε σεξουαλικά ζητήματα για να το καταλάβω.

Ένας από τους άντρες, αυτός με το τρύπημα στο φρύδι του, έκανε ένα βήμα μπροστά και είπε: “τι συνέβη στη μικρή μας αδερφή αφού δεν το έχουμε δει!”με αγκάλιασε, λέγοντας. Ήμουν κυριολεκτικά κολλημένος ανάμεσα στα χέρια σου σαν παιδί δημοτικού σχολείου. Δεκέμβριος Έμεινα έκπληκτος από το σκληρό του σώμα και ένα πολύ πιο σκληρό εξόγκωμα που άγγιζε το στομάχι μου, και πριν μπορέσω να απαντήσω, ένας άλλος από τους άντρες, ο πιο αριστοτεχνικός, είχε ήδη πάρει τη θέση του, αγκαλιάζοντάς με πιέζοντάς με στη σκληρότητά του. Ήταν σαν να ήθελαν ιδιαίτερα να νιώσω τη σκληρότητα μπροστά τους. Οι ετεροθαλείς αδελφοί μου (ναι, ο Ulaş και ο Burak ήταν οι ετεροθαλείς αδελφοί μου και τους είχα δει όχι περισσότερο από 3 ή 4 φορές από τότε που παντρεύτηκαν οι γονείς μου. Ποτέ δεν περίμενα ένα τόσο ζεστό γεια, όπως δεν περίμενα να το δω μπροστά μου.

Ήταν και οι δύο πολύ όμορφοι, ψηλοί και καλοφτιαγμένοι άντρες. Από ό, τι μου είπε ο θείος Καρίμ, από όσο μπορούσα να θυμηθώ, ήξερα ότι ποτέ δεν τους έλειπαν εραστές. Ο ουλάς είχε σπουδάσει φωτογραφία και τώρα άρχισε να εργάζεται για ένα διάσημο περιοδικό μόδας. Ο Μπουράκ, από την άλλη πλευρά, είχε σπουδάσει αρχιτεκτονική και άνοιξε το δικό του γραφείο μαζί με έναν φίλο. Δεδομένου ότι δεν είχαν έρθει ποτέ στο Kuşadası μαζί μας, ήμουν πολύ έκπληκτος που ήταν εδώ. “Τι κάνετε εσείς εδώ;”Ρώτησα. Ο Μπουράκ, με μια ψεύτικη έκφραση θλίψης στο πρόσωπό του που δεν ήταν καθόλου πειστική, είπε: “ή δεν ήταν χαρούμενος ο μικρός μας Αδερφός που μας είδε;”μου κόλλησε λέγοντας. Η έκφραση στο πρόσωπό του ήταν τόσο αστεία που δεν μπορούσα παρά να γελάσω και να πω, “γιατί δεν θα ήμουν χαρούμενος, φυσικά χαίρομαι! Αλλά εκπλήσσομαι, δεν θα ερχόσασταν ποτέ διακοπές μαζί μας, έτσι!”Φώναξα.

Προσεγγίστε, ” θα έπρεπε να είχαμε υποχωρήσει στην επιμονή του πατέρα μου εδώ και πολύ καιρό!”μουρμούρισε. Γύριζα για να ρωτήσω τι εννοείς, οπότε ο Μπουράκ είπε, “δεν υπάρχει ένα φιλί καλωσορίσματος για ένα βραδινό φόρεμα;”έτσι λέγοντας, με αγκάλιασε και άρχισε να με φιλάει στα χείλη. Δεν μπορούσα να αντιδράσω από έκπληξη, απλά στάθηκα εκεί. Ενώ προσπαθούσα να μαζέψω τον εγκέφαλό μου, ξαφνικά πήγα από τη μια αγκαλιά στην άλλη, αυτή τη φορά με φίλησε ο Ulaş. Ήμουν σχεδόν σαν μια κούκλα στα χέρια τους. Έμεινα τόσο μικρός που δεν πίστευα καν ότι το ένιωσαν όταν πέταξα την έκπληξή μου και άρχισα να κυματίζω. Όταν οι φωνές της μητέρας μου και του θείου Κερίμ άρχισαν να έρχονται από μέσα, ο Ουλάς με φιλούσε ακόμα στα χείλη, ο Μπουράκ κλίνει τη σκληρότητά του στην πλάτη μου, παίρνοντας τα μαλλιά μου στο πλάι και πιπιλίζοντας επίσημα το λαιμό μου. Αγωνιζόμουν από τη μία πλευρά και από την άλλη προσπαθούσα να αποκρυπτογραφήσω τον λόγο της θερμότητας που σχηματίστηκε ανάμεσα στα πόδια μου, όταν ξαφνικά βρέθηκα στην πισίνα.

Όταν έβγαλα το κεφάλι μου από το νερό τραβώντας νερό από το στόμα και τη μύτη μου, στέκονταν στην άκρη της πισίνας, γελώντας με γέλιο. Τα χέρια και τα πόδια μου έτρεμαν με νεύρα. Εκείνη τη στιγμή, ήξερα σαν το όνομά μου ότι ολόκληρο το σώμα μου γινόταν πορφυρό από το νεύρο. Ακριβώς όπως ήμουν έτοιμος να αρχίσω να μετράω τα πάντα στο στόμα μου, είδα ότι η μητέρα μου και ο θείος Καρίμ ήταν ακριβώς πίσω τους. Κατάποση τις κατάρες που ήρθε στην άκρη της γλώσσας μου, είπα στο Θείο Κερίμ, ” Καλώς ήρθατε!”Είπα, και βγήκα από την πισίνα με θυμό και έριξα τον εαυτό μου στο δωμάτιό μου χωρίς να μπω στον κόπο να ψάξω για μια πετσέτα αξιοπρεπώς. Αφού έκανα ένα ζεστό ντους, συνήλθα λίγο. Όταν βγήκα από το ντους, η μητέρα μου ήρθε στο δωμάτιό μου. Από τη μία πλευρά, ενώ χτενίζω τα μαλλιά μου, από την άλλη πλευρά, ο θείος Καρίμ μου είπε ότι αυτός και αυτός ήθελαν να περάσουν περισσότερο χρόνο μαζί ως μεγάλη οικογένεια, πόσο χαρούμενος θα τον έκανε να έχει δύο μεγαλύτερα αδέλφια, ποτέ δεν ήθελε να είμαι μοναχοπαίδι, αλλά οι συνθήκες το απαιτούσαν. Ο θείος Κερίμ είχε την ίδια συνομιλία με τους Ulaş και Burak και είπαν ότι τους άρεσε η ιδέα να έχουν μια αδελφή και θα χαρούν να περάσουν χρόνο μαζί. Ως αποτέλεσμα, επειδή δεν ήθελα να αναστατώσω τη μητέρα μου και επειδή ήθελα να πιστέψω ότι αυτό ήταν πιθανώς απλώς μια ηλίθια φάρσα, αποφάσισα να μην θέσω αυτό το περιστατικό και δεν είπα τίποτα στη μητέρα μου.

Το βράδυ, όλοι πήγαμε σε ένα κομψό εστιατόριο για δείπνο. Φορούσα το στράπλες φόρεμά μου με κίτρινες πουά σε λευκό, και φορούσα τα λευκά μου επίπεδα σανδάλια στα πόδια μου. Οι φούστες του φορέματος έληξαν περίπου μια ίντσα πάνω από το γόνατό μου, και καθώς ο άνεμος φυσούσε, κυμάτιζε από πτήση σε πτήση. Ο θείος Καρίμ έφερε αυτό το φόρεμα από την Ελλάδα ως δώρο γενεθλίων. Γι ‘ αυτό ήθελα ιδιαίτερα να το φορέσω εκείνο το βράδυ. Αλλά όταν είδα το βλέμμα στα πρόσωπα του Ulaş και του Burak, είχα μεγάλη επιθυμία να επιστρέψω και να βάλω τα τζιν μου. Το δείπνο ήταν πολύ ευχάριστο, ο Ούλας και ο Μπουράκ μας διασκέδαζαν όλους λέγοντας πολλές αστείες ιστορίες και το άγχος μου εξαφανιζόταν εντελώς.